شور پایان محرم و صفر

سفره آه وماتم   سرشک وناله وغم   داره برچیده میشه   سفره صفرومحرم

انگار همین دیروز بود  که می خوندیم به شور و شین 

برای غریبی آقام  برا سفیر غریب حسین

کوفه میا حسین جان کوفه وفا ندارد  کوفی بی مروت شرم و حیا ندارد

کاروون آل طه  میاد از میون صحرا

پریشون و دل غمینم   برا حال زینب کبری

فریاد یا محمدا حسین رسید به کربلا  فریاد یا محمدا حسین رسید به کربلا 

شب سوم محرم    شب قدر اهل ماتم 

برا زهرای سه ساله   می خونیم با نوحه و دم

رقیه خون شد دلش خرابه شد منزلش  رقیه خون شد دلش خرابه شد منزلش

از میون غوغای لشکر   بین تیغ و نیزه و خنجر

به گوش دل میاد صدای     قاسم آن نوجوان پرپر

افتادم از پشت فرس عمو به فریادم برس    افتادم از پشت فرس عمو به فریادم برس

میره میدان علی اکبر    توی غوغای اهل لشکر

پیش پای حضرت ارباب   شده در خون خود شناور

نور دو دیده ترم  ای وای علی اکبرم    نور دو دیده ترم  ای وای علی اکبرم

دلم از غم کبابه   تو حرم قحط آبه

کسیکه تشنه ترینه  گل ناز ربابه

غنچه پرپر من   علی اصغر من   غنچه پرپر من   علی اصغر من

با چشای پر الماس   به لطافت گل یاس

می خونم تا قیامت   انا مجنون العباس

انا العباس واوایلا حسین تنهاس واویلا    انا العباس واوایلا حسین تنهاس واویلا

 

سروده شده در ۲۷ صفر ۱۳۸۵

نوحه امام حسن(ع)

می گویم امشب از سوز سینه

وای از غریب شهر مدینه

عالم شد پریشان

زهرا دیده گریان

واویلا

واویلا   واویلا

خواهر نظر کن چشم ترم را

زهر جفا سوخت پا تا سرم را

بنگر پیچ و تابم

این قلب کبابم

واویلا

واویلا   واویلا

کسی نباشد یار و حبیبم

حتی میان خانه غریبم

شد آخر زتقدیر

جسمم مقصد تیر

واویلا

واویلا   واویلا

 

نوحه اربعین

ميرسد برگوش شكوه ز هجران

زينب رسيده از شام ويران

كربلا رسيده

ياري قدخميده

واويلا

واويلا واويلا(2)

مي دانم اي جان چشم انتظاري

قد خمم را باور نداري

در ويران نشستم

ازداغت شكستم

واويلا

واويلا واويلا(2)

خواندم هماره با آه جانسوز

شرح غمت رادراين چهل روز

تا نام تو بردم

تازيانه خوردم

واويلا

واويلا واويلا(2)

السلام علیک یا شریکه الحسین یا زینب (س)

كيستم من دختر شا ه عرب                 رازق بي منت نان و رطب

كيستم من عشق را معنا منم              دختر انسيه   الحورا   منم

كيستم من عاشقي دلسوخته             سرنوشتش را به دلبر  دوخته

كيستم من در هجومي بي امان         غم طوافم مي دهد چون حاجيان

كيستم من آسمان را اخترم               ذوالفقار  در  نيام   حيدرم(ع)

كيستم من بهر حيدر زينتم               دختري نيكو  سرشت  و طينتم

كيستم  سرمايه  آل  عبا                   كيستم   پيغمبر  كرب  و بلا

كيستم من عشق در بنيان من         صدچومريم  ميهمان  خوان  من

كيستم من ماه شبهاي حسين        خواهر بي مثل وهمتاي حسين

كيستم من نافله خوان شبم             زينبم  من  زينبم  من   زينبم

زينبم من ياروغمخوار حسين             آمدم  تا  كه  شوم  يارحسين

زينبم من آرزوي   فاطمه(س)               از  تلاطمها  ندارم   واهمه

زينبم صبرم زجنس آهن است            سربه محمل كوفتن كار من است

زينبم استاد دانشگاه عشق             هستي ام را داده ام در راه عشق

سروده شده تابستان ۱۳۸۲

شعر در رابطه با حضرت رقیه (س)

امروز توي كارام مي گشتم اتفاقي سررسيد 1382 رو پيدا كردم و اين شعر در مصيبت خانم رقيه (س) که همون سال گفته بودم پیداکردم

غنچه اي نشکفته و پژمرده ام   رنج بی حد دیده وافسرده ام

روي دوشم بار محنت برده ام       از حراميها كتكها خورده ام

          سرو بودم قامتم خم گشته است       قدرت بينائيم كم گشته است

كس نديده همچو من پروانه اي    كس نديده شاه در ويرانه اي

شمع ناديده چو من پروانه اي        طائر محروم زآب و دانه اي

         رزقم از روز ازل غم گشته است        قدرت بينائيم كم گشته است

نا چشيدم شهدي از دنيا به كام      بال نگشوده فتادم من به دام

   واي از روز ورود ما به شام           سنگ مي آمد فرود ازروي بام

     پيش چشمم تيره عالم گشته است     قدرت بينائيم كم گشته است

يك طرف زنها  ميان  قافله            آمدند  با  كفش  هاي آبله

ناگهان برخاست بانگ هلهله      يك قدم تا مرگ دارم فاصله

          روي نيزه راس بابم گشته است     قدرت بينائيم كم گشته است

سال رسول اعظم

حضرت رسول فرمود کسی که در کار خود با مومنین حیله  کند یا در فکر ضرر رساندن به وی باشد راه  او از ما جداست

این کلام نغز از شخص رسول مصطفاست

                                       نقش بر لوح دلت کن که چو گوهر پر بهاست

هرکسی در کار خود با مومنی حیله کند

                                        یا  ضرر  بر وی  رساند  راه  او از  ما  جداست